Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «فرارو»
2024-05-09@09:50:16 GMT

امید روحانی: با حسن روحانی نسبتی ندارم

تاریخ انتشار: ۱۸ شهریور ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۰۶۰۳۸۳

امید روحانی: با حسن روحانی نسبتی ندارم

امید روحانی، بازیگر «ساختمان پزشکان» که پزشک و منتقد هم هست می‌گوید خودم را بازیگر نمی‌دانم، اما من و هم نسلی هایم آموختیم که باید جامع الاطراف باشیم یعنی همه چیز را بدانیم بفهمیم و بخوانیم.

به گزارش ایسنا، امید روحانی پزشک متخصص بیهوشی و بازیگر ایرانی که بازی در سریال «ساختمان پزشکان» را هم در کارنامه خود دارد، اظهار کرد: چیزی که من دیده و شنیده و خوانده‌ام این است که باید روی یک رشته خاص متمرکز باشی.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اینکه من سه جهان متفاوت را همزمان باهم به پیش بردم برایم سخت و شیرین گذشت، اما باعث شد که کمال هر سه را تجربه نکنم. با اینکه پزشکی نمونه شدم و این نقطه اوج برای یک پزشک است، اما بازهم چیزی که در ذهن من از کمال پزشکی بود چیزی فراتر بود.

در زمینه نگارش نتوانستم به کمالی که مدنظرم بود برسم. در زمینه هنر و بازیگری هم خودم را بازیگر نمی‌دانم. به هر حال من و هم نسلی‌هایم آموختیم که باید جامع الاطراف باشیم یعنی همه چیز را بدانیم بفهمیم و بخوانیم. فلسفه مدرن می‌گوید باید همه چیز را بدانی.

او افزود: با اینکه به پیش بردن دو دنیای متفاوت با یکدیگر به صورت همزمان بسیار سخت است، اما این کار دشوار را انجام دادم که هر دو را در کنار هم پیش ببرم.

روحانی گفت: با حسن روحانی نسبتی ندارم او فامیلش را عوض کرد ما جد اندرجد روحانی بوده‌ایم!

وی با لحنی طنزآلود درباره انتخاب مسیر زندگی‌اش بیان کرد: با توجه به اینکه من دایناسور دوره اول زمین شناسی هستم در دوران ما تصور از هنر با دوره کنونی متفاوت بود اینطور رشد می‌کردیم که هنر یک سرگرمی است که می‌توان آن را در کنار کار دیگر در پیش گرفت. پدرم دکتر داروساز بود و مادرم مدیر مدرسه بود؛ به خاطر همین فرهنگ در خانواده ما رخنه کرده بود.

از بچگی کتاب می‌خواندم و از دوران کودکی مجله خریدن را یاد گرفتم. درس خوان بودم و به خاطر همین به طبابت رفتم. خیلی بچه بودم که کتاب‌های بزرگ ادبی را می‌خواندم. برای اینکه می‌گفتند از هنر نمی‌توان پول درآورد. برای درآمد به پزشکی رفتم و بعد برای علاقه‌ام به سراغ هنر رفتم.

این منتقد سینما که مهمان برنامه «شب نشینی» تلویزیون بود، درباره شیوه نقد سینمایی ادامه داد: وقتی نقد می‌کنیم باید مجموعه‌ای از دانسته‌ها و دانش‌ها و حاصل یک زندگی فرهنگی پیش روی شما باشد و اثری را نقد کنید و نمی‌توان با از خود بی‌خودی آثار را نقد کرد؛ البته برخی در نقد هم شیفته می‌شدند و از خود می‌گذشتند و عارف مسلک می‌شدند، اما واقعیت این است که نقد نویسی ساحت اندیشه است و باید دانسته‌های خود را جلوی خودمان بگذاریم.

او درپاسخ به این که «گلمکانی» پیش از این درباره روحانی گفته بود «او آدم بپیچانی است» بیان کرد: از میان ۴۰ سال رفاقت با گلمکانی ۱۵ سال با او کار کرده‌ام و در این مدت سه بار او را پیچانده‌ام که فقط همین سه بار را یادش مانده است. گلمکانی ۴۰ سال مهمترین کار ممکن را در فرهنگ این مملکت انجام داد و کل فرهنگ سینمایی این کشور مدیون او است. هرچیزی به من می‌گوید می‌گویم حق با تو است.

این پزشک بیهوشی هنرمند درخصوص دوری‌اش از فضای مجازی و تلفن همراه اظهار کرد: چیز‌هایی از تلفن همراه دیده‌ام که از آن خوشم نمی‌آید. در همه جای دنیا تلفن همراه، همراه انسان است، اما در ایران انسان همراه تلفن است. نمی‌خواهم این طور باشم و وابسته تلفن همراه باشم. ما بندی و زائده تلفن همراه شده‌ایم. کشف کرده‌ام به محض اینکه چنین تکنولوژی وارد زندگی شود وابسته آن می‌شویم. نمی‌خواهم این اتفاق بیفتد.

روحانی درباره گواهینامه نداشتنش هم افزود: از ابتدا رانندگی مسئله و دغدغه‌ام نبود و دوست نداشتم. اوایل بیشتر مسیر‌ها را راه می‌رفتم و حالا دوست ندارم درگیر تعمیرکردن و درگیری‌های ماشین شوم و حوصله‌اش را ندارم. ترجیح می‌دهم یا از خانه بیرون نروم و یا با آژانس بروم و زمانی که صرف درگیری‌های وسیله نقلیه می‌شود را صرف کتاب خواندن کنم.

منتقد آثار هنری سینما گفت: رفته رفته در جامعه امروز پزشکی این طور پیش رفت که بر روی تکه‌ای کوچک تمرکز کند و آن را به کمال برساند. زمانی که طب عمومی می‌خواندم تنوع زیادی نداشت، اما حالا تکنولوژی به کمک طب آمده و آن را جزئی کرده و باعث می‌شود بتوانید در یک رشته جزئی به کمال برسید و بهتر خدمت کنید. طب به تدریج به این مرحله رسیده و من هم هنوز می‌گویم کاش می‌توانستم در آن زمان یک رشته تخصصی‌تر و جزئی‌تر را انتخاب کنم و در آن زمینه بهترین شوم. اگر خودم را معطوف یک رشته کرده بودم بهتر بود.

روحانی درباره داریوش مهرجویی تصریح کرد: مهرجویی یکی از بهترین و کمال یافته‌ترین هنرمندان این مملکت است. جزو کسانی است که نتوانسته و نرسیده به اینکه کار‌های بهتر و کامل‌تر بسازد.

وی نظرش را درباره مسعود فراستی منتقد آثار سینمایی اینطور بیان کرد: مسعود یکی از معدود کسانی است که سعی می‌کند از جریان عادی نقد خارج شود. گاهی که لج نکند موفق است، ولی وقتی لج کند از مسیرش خارج می‌شود.

برنامه «شب نشینی» از دوشنبه تا جمعه هر هفته ساعت ۲۳:۳۰ به وقت تهران و ۲۱ به وقت وین بر روی آنتن شبکه جهانی جام جم می‌رود. محمد سلوکی و عبدالرضا امیراحمدی مجریانی هستند که هر کدام در شب‌های مختلف برای مخاطبان فارسی زبان سراسر دنیا «شب نشینی» را اجرا می‌کنند و تهیه کنندگان این برنامه نیز کاوه امیری جاوید و یوسف بچاری هستند. اطلاعات بیشتر درباره «شب نشینی» و مهمان‌های برنامه هر روز در صفحه اینستاگرامی @shabneshini.irani بارگذاری می‌شود.

منبع: فرارو

کلیدواژه: امید روحانی بازیگر تلفن همراه شب نشینی یک رشته

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۰۶۰۳۸۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کور شدن یامگا هم طبیعی بود؟

به گزارش همشهری‌آنلاین، در شرایطی که استقلالی‌ها بابت پیروزی لحظات پایانی‌شان مقابل ذوب‌آهن غرق در شادی بودند، امید حامدی‌فر بار دیگر حاشیه‌ساز شد و به کانون اخبار برگشت. هافبک میانی خبرساز آبی‌ها، پس از پایان مسابقه به سمت مهرداد رضایی، بازیکن تیم حریف رفت و او را هل داد؛ اتفاقی که گفته می‌شود ریشه در برخی کشمکش‌های قدیمی از بازی رفت داشته است.

بخش جالب‌تر ماجرا اما جایی بود که حامدی‌فر در میکسدزون مدعی شد این اتفاقات در فوتبال طبیعی است! بله خب؛ برای بازیکنی که وسط دربی آنطور روی پای بازیکن حریف تکل می‌زند و با خوش‌شانسی اخراج نمی‌شود، برای بازیکنی که سر تمرین بی‌محابا روی بازیکن خودی می‌رود و نه‌تنها فوتبال، بلکه بینایی او را به خطر می‌اندازد، هل دادن یار حریف که اصلا چیزی نیست. دست شما درد نکند امید جان!

کد خبر 850275 منبع: روزنامه همشهری برچسب‌ها ویژه ورزشی باشگاه ذوب آهن لیگ برتر فوتبال ایران باشگاه استقلال

دیگر خبرها

  • پیامک بی‌پاسخ آشنا به لیلاز درباره فایل صوتی ظریف
  • پیامک بی پاسخ حسام الدین آشنا به لیلاز درباره فایل صوتی ظریف
  • جنیفر لوپز یک آخوند ایرانی را فالو کرد! (عکس)
  • تدوین ۳ جلد کتاب از نقش روحانیون رزمنده همدانی
  • برگزاری یادواره روحانی شهید سیروس در لنده
  • روایت حسن روحانی از مخالفت امام خمینی با مرتبط کردن سازمان اطلاعاتی با رهبری و بیت ایشان
  • کور شدن یامگا هم طبیعی بود؟
  • اعتراف استاندار روحانی به موفقیت دولت رئیسی
  • افتتاح بخش تالاسمی بیمارستان امید شهرستان مهرستان
  • کتاب رضای انقلاب به بازار نشر راه یافت